วันที่ 17 มีนาคม 2568 ผู้ใช้เฟซบุ๊กรายหนึ่งชื่อ
คิตตี้ มีหนวด
ได้โพสต์ข้อความระบุว่า ตื่นแล้วมาเล่าได้ กับเหตุการณ์ก่อนเจอร่างน้อง หลังจากได้รับแจ้งจากลุงแดงว่า ต้นกล้าจมน้ำ เราก็รีบที่จะเดินทางไปยังที่เกิดเหคุ วันแรกของการค้นหาผมอยู่บนบกคอย support ทีมค้นหา เนื่องจากไม่ได้เอา PFD ไป และต้องคอยประสานงาน คอยรายงานสถาณการให้กับทีมอยู่ตลอด วันที่ 2 จึงบอกน้องน้องให้เอาติดไปด้วย แต่ยังไม่ได้ลงน้ำเพราะยังคงต้องประสานงานต่างๆ ประกอบกับตอนกลางคืนผมอยู่จุดกองอำนวนการคลอดทั้งคืน คอยอัดอากาศให้กับทีมประดาน้ำ เช้ามาก็คอยอำนวยความสะดวกให้ทีมกู้ภัยที่จะเข้ามา เลยไม่ได้พักผ่อน จนกระทั่งตอนหัวค่ำ ตุ๊ปี้เดี่ยวได้เดินทางมาจากพร้าว มาถึงจุดกองอำนวยการค้นหา ผมก็ได้ไปรอรับเนื่องจากน้องๆในทีม กำลังไปเดินค้นหาต้นกล้าอยู่ในน้ำ ผมเลยได้รับหน้าที่ปาตุ๊ปี้ไปทำพิธี ซึ่งปกติผมไม่ได้งมงายเรื่องพวกนี้ และชอบแซวตุ๊ปี้บ่อย เลยไม่ได้สนใจ แต่ก็อยู่ช่วยตุ๊ปี้จนทำพิธีเสร็จ จากนั้นก็ได้ไปส่งตุ๊ปี้นั่งริมน้ำ และกลับไปนั่งที่เต็นท์ สักกำตุ๊ปี้เตียวมาตวยหาผม
ตุ๊ปี้ : เนี๊ยะ งูมันมาว่ายวนตี้ไม้คฑาเนี๊ยะ ละมันพุ่งลงไปกลางน้ำ คิงลองลงไปผ่อหื้อตุ๊ปี้กำล๊อ
คิตตี้ : ผมบะไค่เปียกเตื่อหนาตุ๊ปี้ รอละอ่อนเขากินข้าวกำ
ตุ๊ปี้ : ขะใจ๋แล๊ ไอ้ต้นกล้ามันท่าจะไค่ปิ๊กบ้านละเนี๊ยะ คิงใส่ชุดมาบะเด่วนี้
เลยแต่งตัวก่อนจะเดินไปหาตุ๊ปี้ริมน้ำ
ตุ๊ปี้ : คิงผ่องูฮั่นแล๊
คิตตี้ : ไหนตุ๊ปี้ (ยืนดูงู) มันว่ายไปตางตี้ไอ้ต้นกล้าจม เดวไปผ่อตางปู้นกำ
15นาทีผ่านไป
คิตตี้ : มันบะปะหน้าตุ๊ปี้ บะแต๊เหียก๊าหา
ตุ๊ปี้ : มันมีต๋ำหน้าเนี๊ยะ สูเขากะเซาะหาแล๊ มันไค่ปิ๊กบ้านละ
ลงหาอีก5นาที
คิตตี้ : บะใจ้ลายละตุ๊ปี้ มันจะแต๊หว่ะ น้ำกะลึกเหีย เดวรอเขากินข้าวแล้วก่อน บะอั้นถ้าตุ๊ปี้ฟั่ง แน่จริงตุ๊ปี้กะเสกหื้อมันลอยแล๊
ตุ๊ปี้ : โฮ๊ะ อั้นล้ำเหลือ คิงเขาก็ขะใจ๋มาดำหามันแล๊ มันมีหน้าเนี๊ยะ เซาะผ่อหามันดีๆ
คิตตี้ : อั้นรอกำก่อนละอ่อนเขาพักกินข้าวอยู่
ผ่านไปห้านาที
ตุ๊ปี้ : คิงผ่อล๊อ อะหยั๋งมันลอยขึ้นมาฮั่นนะ แม่นไอ่ต้นกล้าก่อหน่ะ
คิตตี้ : ไผ๋จะไปฮู้ ไกลโท๊ะ ต๋าผมบะใจ้ดี
ไกด์ : เฮาเอาเรือนี้ไปผ่อบ๋อ
คิตตี้ : คิงกะไปแล๊ ฮาบะไค่ขึ้นน้ำมันจะหนาว
ไกด์ : ไปได้จะใดพี่ต้องไปกับผม
ขับเรือออกไป
สุดท้ายไม่ว่าจะด้วย หลักการทางวิทยาศาสตร์ที่ร่างครบชั่วโมงลอย หรือความเชื่อทางไสยศาสตร์ ที่พระอาจารย์ได้มาทำพิธี เราได้พบร่างของต้นกล้าบางส่วน ลอยขึ้นมาที่ผิวน้ำ ในจุดที่พวกเราได้พยายามค้นหาตลอดทั้ง 2 วัน หลายครั้งเวลาไปหน้างานมึงเคยถามตลอด ชวนกูลงน้ำเวลาไปค้นหาผู้สูญหายในน้ำอยู่ตลอด แต่ทุกทีก็ไม่ค่อยได้ลง วันนี้มึงได้เห็นกูลงน้ำสนใจมึงแล้วนะ
หลังจากนี้ มึงคงต้องเดินทางไกล ไม่รู้ว่าทางตรงนั้นมันเป็นยังไง ก็ขอให้มึงเดินทางปลอดภัยนะ พักผ่อนอยู่ที่โรงพยาบาลก่อนนะน้อง พรุ่งนี้ค่อยกลับบ้านด้วยกัน พี่น้องกู้ภัยทุกคนรอไปส่งมึงกลับสู่อ้อมกอดของครอบครัวอยู่
