เมื่อวันที่ 25 พ.ค. 68 ทางด้านเฟซบุ๊กเพจ ปลัดรุตม์ ที่แชร์ชีวิตการทำงานของข้าราชการ ออกมาเล่าถึงการตัดสินใจลาออก หลังทำงานได้ 2 ปี ถือเป็นการเปลี่ยนแปลงครั้งใหญ่ในชีวิต และเจ้าตัวก็รู้ตัวตั้งแต่แรกๆ ว่า นี่ไม่ใช่ที่ของเรา โดยระบุว่า
สวัสดีครับ ผม(อดีต)ปลัดรุตม์เอง ตอนนี้ผมได้เดินทางเข้าสู่ปีที่ 3 ของการรับราชการแล้วครับ เริ่มตั้งแต่ปี 2565 และ 2566 สังกัดกรมการปกครอง กระทรวงมหาดไทย และได้ตัดสินใจ “ลาออก” หลังจากทำงานมาเกือบสองปี อันเป็นการเปลี่ยนแปลงครั้งใหญ่ในชีวิต เนื่องจากผมรู้ตัวตั้งแต่ 2 เดือนแรกที่เป็นปลัดอำเภอแล้วว่า นี่ไม่ใช่ที่ของเรา นั่นจึงเป็นสาเหตุที่ผมแทบไม่ได้อัพเดทอะไรในเพจนี้เลย เพราะน่วมไปเสียหมด ผมพยายามลองดูด้วยการย้ายไปทำงานที่กระทรวงฯ ปรากฏว่าก็เจอปัญหาอีกแบบหนึ่ง แต่สุดท้ายก็มีต้นเหตุมาจากเรื่องเดิม ๆ ซึ่งก็ตรงนี้ก็ไม่ขอก้าวล่วงกล่าวถึง เนื่องจากมีนักปกครองหลาย ๆ ท่านที่สามารถปฏิบัติหน้าที่ได้เป็นอย่างดี แม้จะเจอสภาวะที่หนักกว่าผมก็ตาม
ผมตระหนักได้ว่าต้องกลับมาทางสายงาน นักกฎหมาย ซึ่งก็ได้มีความพยายามขอย้ายหลายครั้งแล้ว ทั้งในชั้นของจังหวัด กรม หรือกระทรวง แต่ก็ไม่สามารถไปสู่ตำแหน่งที่คาดหวังได้ ประกอบกับตอนนั้นผมอายุใกล้ที่จะต้องเริ่มเก็บประสบการณ์ 2 ปี ในการสอบผู้ช่วยผู้พิพากษาและอัยการผู้ช่วย และการงานที่กระทรวงมหาดไทยค่อนข้างยุ่งมากจนไม่สามารถทำให้ศึกษาต่อในชั้นปริญญาโทและชั้นเนติบัณฑิตได้ ผมจึงตัดสินใจลาออกไปเพื่อบรรจุเข้ารับราชการในหน่วยงานใหม่แห่งหนึ่ง มีที่ตั้งในกรุงเทพมหานคร เริ่มต้นใหม่กับตำแหน่ง นิติกร และแล้วการนับอายุงานกฎหมายของผมก็เริ่มขึ้นอีกครั้งในวันที่ 1 กันยายน 2566
ส่วนตัวได้ติดตามข่าวสารในวงการนักปกครองมาตลอด และยังคงคบหากับเพื่อน ๆ ในรุ่นนักเรียนปลัดอำเภอและผู้ที่เคยร่วมงานกันบางท่าน หลายท่านเจริญก้าวหน้าในตำแหน่งหน้าที่ บางท่านได้ปฏิบัติหน้าที่ในพื้นที่สมดั่งประสงค์หรือกลับภูมิลำเนา บางท่านได้ลาออกเช่นเดียวกันกับผมและไปเริ่มเส้นทางใหม่ บางท่านก็มีความต้องการเริ่มต้นใหม่แต่ยังจำเป็นต้องอยู่ที่เดิม ซึ่งพอดู ๆ แล้ว ปลัดอำเภอที่อยู่อำเภอมีจำนวนน้อยลง ตรงนี้ไม่ได้จะกระทบกระเทียบอะไรต่อผู้ที่เอาตัวออกมา เพราะผมก็เป็นคนหนึ่งที่ทำเช่นนั้น แต่งานอำเภอนั้นมันเหลือล้นจริง ๆ ทั้งจากระเบียบกฎหมาย ข้อสั่งการ นโยบายภาครัฐ มากเกินกว่าที่จะพัฒนาฝีมือและเกิดความลงตัวได้สำหรับผม
เพจนี้จะยังคงขอใช้ชื่อว่า ปลัดรุตม์ ไปก่อนจนกว่าจะหาชื่อใหม่ที่เหมาะสมได้ และผมจะมาบอกเล่าประสบการณ์ใหม่ ๆ ให้ทุกท่านที่ยังคงเห็นเพจนี้อยู่ติดตาม ขอรับรองว่าน่าสนใจและเป็นประโยชน์แน่ครับ ราวกับว่าไฟในตัวผมช่วงเตรียมตัวสอบปลัดอำเภอได้ลุกโชติช่วงขึ้นมาอีกครั้ง แต่คราวนี้ถูกจุดประกายขึ้นมาอย่างสม่ำเสมอในช่วงที่ผมทำงานที่ใหม่แล้ว และพร้อมที่จะอัพเดทเพจนี้อย่างสม่ำเสมอ คล้ายกับเป็นบันทึกประจำวัน เผื่อท่านใดผ่านมาเห็น จะเป็นประโยชน์ไม่มากก็น้อย
ขอให้ได้รับความขอบคุณจากผมครับ
25/5/2568
และยังคอมเมนต์ใต้โพสต์ดังกล่าวอีกว่า ขอบคุณทุกคนที่เข้ามาแสดงความคิดเห็นครับ ผมอ่านทุกความคิดเห็น แต่คงไม่ถึงขั้นที่จะไปอ่านทุกคนที่แชร์นะครับ มีเห็นผ่านบ้าง ๆ จากคนที่รู้จักเป็นการส่วนตัว ผมไม่คาดคิดเลยว่าผลตอบรับจากโพสต์นี้ของผมจะกว้างไปมากขนาดนั้น ที่ผมโพสต์นี้เพื่อให้ผู้ที่ยังติดตามเพจหรือสนใจทราบว่าผมได้ลาออกจากการเป็นปลัดอำเภอแล้วก็เท่านั้น ไม่ได้จะโจมตีหรือแสดงความน้อยเนื้อต่ำใจอะไร เพราะคนเรามันก็ต้องเหมาะกับบางตำแหน่งงานเท่านั้น ไม่สามารถทำได้ทุกเรื่อง ผมเองเมื่อไปเป็นปลัดอำเภอก็รู้ตัวว่าไม่ถนัด ไม่ชอบ อยู่ไปก็บั่นทอนกับทั้งตัวเองและไม่สามารถจะตอบสนองงานได้ดีขนาดนั้น จึงออกมาจากอาชีพนักปกครองก็เท่านั้นครับ
ตอนผมเป็นปลัดอำเภอก็รับผิดชอบในหน้าที่ของตัวเองตามที่ได้รับมอบหมาย และโดยส่วนใหญ่ก็ไม่ไปประสานให้ใครทำในสิ่งที่ไม่ใช่หน้าที่ของหน่วยงานหรือองค์กรนั้น เพราะก็ต้องนึกถึงใจเขาใจเราและยึดความถูกต้องว่าเราจะไป ขอ อย่างเดียวไม่ได้ บางอาชีพก็มีภาระหนักซึ่งผมก็ไม่เถียง ขออนุญาตยกตัวอย่างตอนนี้ผมทำงานที่เกี่ยวข้องกับพนักงานสอบสวน เมื่อเห็นสำนวนคดีอาญาก็ทราบว่าท่านเหล่านั้นใช้เวลา ความทุ่มเท กับการปั้นสำนวนหนึ่งเสนอฟ้องมาก ๆ มันอาจจะหนักกว่าปลัดอำเภอด้วยซ้ำ แต่งานปลัดอำเภอนั้นแม้จะหนักไม่เท่า แต่ก็มีความหลากหลายจน “ตัวผม” เองไม่สามารถจับต้นชนปลายได้ทุกอย่าง เคยมีความคิดว่าขอให้ตัวเองทำงานได้อย่างมั่นใจ มีความถูกต้อง แต่มือผมนั้นมันไม่ถึงขั้นจะเป็นปลัดอำเภอได้ เพราะมันเหลือบ่ากว่าแรงของตัวผมจริง ๆ สอบเข้ามาได้ก็จริง แต่การทำงานนั้นก็เป็นอีกเรื่องหนึ่ง เพราะการทำงานหลายเรื่องข้อสอบก็ไม่ได้ออก โดยเฉพาะงานสำนักงานอำเภอหรือศูนย์ดำรงธรรม
ผมขอให้ทุกคนมีความสุขกับวิถีชีวิตที่เป็นอยู่หรือกำลังต้องการจะเปลี่ยนแนวทางนะครับ เพราะถ้าที่ตรงนั้นเป็นของเรา เราก็จะมีความสุขครับ ผมได้มาลองเป็นปลัดอำเภอไม่ใช่ว่าไม่ดี แต่ได้มิตรภาพ ปรัชญาการใช้ชีวิต เรียนรู้วิธีการทำงานในระบบราชการเบื้องต้น ข้อกฎหมายต่าง ๆ อีกมากมาย เพียงแต่พอชั่งน้ำหนักแล้ว ถ้ายังมีโอกาสเลือกได้และไม่เป็นที่เดือดร้อนของคนส่วนใหญ่ ผมจะขอเลือกสิ่งที่ผมเหมาะสมกับมัน และมันเหมาะสมกับผมครับ
